ارسل ملاحظاتك

ارسل ملاحظاتك لنا







قاعدة الإستثناء معيار العموم عند الشيخ محمد العثيمين وأثرها في آرائه العلمية

العنوان بلغة أخرى: Al-Sheikh Ibn ‘Uthaimeen’s Rule of “Exception as the Standard in General Issues” and Its Impact on his Juristic Views Kaedah Sheikh Ibn ‘Uthaimin tentang “Pengecualian sebagai Standar dalam Isu Umum” dan Kesannya terhadap Pandangan Ilmiahnya
المصدر: التجديد
الناشر: الجامعة الإسلامية العالمية
المؤلف الرئيسي: الشراري، خالد بن سليم (مؤلف)
المجلد/العدد: مج24, ع48
محكمة: نعم
الدولة: ماليزيا
التاريخ الميلادي: 2020
التاريخ الهجري: 1442
الصفحات: 171 - 200
ISSN: 1823-1926
رقم MD: 1109083
نوع المحتوى: بحوث ومقالات
اللغة: العربية
قواعد المعلومات: IslamicInfo
مواضيع:
كلمات المؤلف المفتاحية:
الإستثناء | العموم | أبن عثيمين | القواعد الأصولية | Exception | Generality | The Usūli Principles | Ibnu ‘Uthaimin
رابط المحتوى:
صورة الغلاف QR قانون

عدد مرات التحميل

5

حفظ في:
المستخلص: يدرس هذا البحث القاعدة الأصولية "الاستثناء معيار العموم" دراسة نظرية إجمالية، مع بيان مدى حجيتها عند الشيخ محمد العثيمين، وأثرها في آرائه العلمية، وبيان المقاصد التي احتج لأجلها بهذه القاعدة، مع ذكر تطبيقات علمية استدل فيها الشيخ بالقاعدة، وذلك من خلال منهج وصفي تحليلي، ومن أهم النتائج أن المعنى الإجمالي للقاعدة هو أن صحة الاستثناء من لفظ ما تعد ميزانا لعموم ذلك اللفظ؛ أي يعلم به أن ذلك اللفظ عام، كما أن جل العلماء تتابعوا على الاحتجاج بهذه القاعدة، وأنه يشترط لتطبيقها شرطان؛ أحدهما أن يكون الاستثناء حقيقيا، والآخر أن يكود الاستثناء مما لا حصر فيه، واتضح من خلال البحث أن الشيخ ابن عثيمين احتج بهذه القاعدة في مواضع كثيرة من كلامه، وأن المقاصد التي احتج لأجلها بالقاعدة قد تنوعت باعتبارات عدة.

This study attempts to theoretically study a fundamental rule of “Exclusion as the standard of Generality” in the discipline of Usūl. It aims at looking into the dependency of Ibnu ‘Uthaimin’s on it as a deductive tool and its influence of his scholarly views. It explains his objectives in using this rule while mentioning his relevant scholarly examples in this regard. The study follows the descriptive analytical methods. Among the conclusions of the study are: the overall meaning of the principle is that the permissibility of exclusion from a term is considered the measurement of its generality. Most of the scholars were utilizing this tool as well. Its usage depends on two conditions: the exclusion must be real and must be from an infinite meaning. Ibnu ‘Uthaimin had used this principle in many occasions but with different objectives in accordance with many perspectives.

Kajian ini mengkaji peraturan fundamentalis "pengecualian adalah norma umum" kajian teori umum, dengan penjelasan mengenai sejauh mana penguhajahannya di sisi Syeikh Muhammad Al-Uthaimin, kesan terhadap pandangan ilmiahnya, dan penjelasan mengenai tujuan-tujuan yang menjadi hujah yang digunakan dalam kaedah ini, dengan menyebut aplikasi ilmiah yang disimpulkan oleh Syeikh. Oleh itu, pengkaji menggunakan pendekatan analisis deskriptif. Hasil yang paling penting adalah bahawa makna keseluruhan untuk kaedah ini adalah kesahihan pengecualian daripada istilah yang menjadi keseimbangan untuk kata tersebut. Ertinya, diketahui bahawa istilah ini bersifat umum, dan kebanyakan sarjana terus menggunakan kaedah ini, dan diperlukan dua syarat untuk penerapannya. Salah satunya ialah pengecualian itu nyata, dan yang kedua adalah pengecualian dari apa yang tidak terbatas padanya, dan jelas dapat dilihat melalui kajian ini bahawa Syeikh Ibn Uthaymeen menggunakan kaedah ini di banyak tempat, dan tujuan digunakan kaedah tersebut adalah untuk menjadikan kaedah tersebut bervariasi menurut beberapa pertimbangan.

ISSN: 1823-1926

عناصر مشابهة