ارسل ملاحظاتك

ارسل ملاحظاتك لنا







الرئيسية > درجة حديث "صدوق" عند المحدثين...>الوصف

درجة حديث "صدوق" عند المحدثين

العنوان بلغة أخرى: Hadis Alimlerine Göre "Saduk" Hadisin Derecesi
المصدر: مجلة ريحان للنشر العلمي
الناشر: مركز فكر للدراسات والتطوير
المؤلف الرئيسي: نور محمد، عاوازآخون (مؤلف)
المؤلف الرئيسي (الإنجليزية): Nurmuhammed, Avazahun
المجلد/العدد: ع47
محكمة: نعم
الدولة: سوريا
التاريخ الميلادي: 2024
الشهر: مايو
الصفحات: 76 - 93
ISSN: 2709-2097
رقم MD: 1473705
نوع المحتوى: بحوث ومقالات
اللغة: العربية
قواعد المعلومات: EduSearch, HumanIndex
مواضيع:
علم الحديث | الأحاديث النبوية | الألفاظ الاصطلاحية | رواة الأحاديث
كلمات المؤلف المفتاحية:
درجة | صدوق | المحدثون | راوي الحديث | الجرح والتعديل | The Status of Hadith | Authentic | Hadis Scholars | Hadith Narrator | Jarh and Adjustment
رابط المحتوى:
PDF (صورة)     
صورة الغلاف QR قانون

عدد مرات التحميل

1

حفظ في:
المستخلص: يشتمل هذا البحث فنا من فنون علم الحديث ألا وهو مراتب الرواة جرحا وتعديلا، ولها ألفاظ اصطلاحية كما وضعها أهل الاصطلاح من المحدثين، فلابد من الاعتناء بها وإلا يحدث الإشكال في تطبيقاتها، فاصطلاح" صدوق" من ألفاظ التعديل اعتبر كل من محمود الطحان ونور الدين عتر حديثه ضعيفا لعدم إشعاره شريط الضبط نقلا عن الخطيب وابن الصلاح، ومن المعلوم أن الخطيب نقل ذلك عن ابن أبي حاتم وأنه ذكر مراتب الرواة في "الجرح والتعديل" في ثلاثة مواضع، حيث ذكر في الموضعين الأول والثاني تفصيلا وفي الموضع الثالث إجمالا، وأما الخطيب فنقل من الموضع الثالث ولم ينتبه إلى الموضعين الأول والثاني، وأنه قرر فيهما احتجاج الصدوق الذي يهم قليلا، ومن باب أولى احتجاج من وصف بـ" صدوق" مطلقا، وأما في الموضع الثالث فكان يريد من قوله- وإذا قيل له أنه: صدوق، فهو ممن يكتب حديثه وينظر فيه أن ينظر إلى مقدار الخطأ هل هو كثير أم قليلا، إذا كان كثيرا فلا يحتج بحديثه، وإذا كان قليلا فيحتج بحديثه، وأما ابن الصلاح فنقل عن الخطيب اعتمادا عليه من غير الرجوع إلى كتاب ابن أبي حاتم، ولكن صنيعه في محمد بن عمرو بن علقمة دال على علمه بأن حديث الصدوق حسنا لذاته كما قرره السيوطي، وأما تحسين ابن حجر حديث الصدوق فليس له اصطلاح خاص للتقريب كما يدل على ذلك صنيعه في ترجمة عاصم بن أبي النجود وعبد الله بن عبيد الديلي، وتحريره تعريف الحسن لذاته. وبهذا تقرر بأن درجة حديث الصدوق حسنا لذاته لا ضعيفا كما توهمه محمود الطحان ونور الدين عتر. وقد اعتمد البحث على التتبع والتحليل.

This research encompasses a branch of the science of hadith, namely the ranks of narrators in terms of criticism (jarh). It employs technical terminology as defined by the experts in this field among the hadith scholars. Careful consideration of these terms is essential to avoid confusion in their applications. The term “Saduq’’ (truthful) in the context of approval is considered weak by Mahmoud At- Tahan and Nour Al- Din Ater, as they argue the absence of a clear confirmation from the standard reference, as conveyed by Al-Khatib and Ibn As- Salah. İt is known that Al-Khatib reported This form Ibn Abi Hatim, stating the ranks of narrators in “jarh and ta’dil’’ in three instances. In the first two instances, he provided detailed information, while in the third instance, he presented a general overview. Al- Khatib, however, drew, from the third instance and overlooked the first two. He asserted the the objection of “Saduq” that concerns a minor matter, emphasizing the objection based on the unrestricted description of “Saduq”. In the third instance, Al- Khatip intended to convey that when someone is called “Saduq” and it is known that he records and examines his hadith, one should assess the extent of his errors – whether they are numerous or few. If they are numerous, his hadith should not be relied upon; if they are few, then his hadith can be accepted. As for Ibn As- Salah, he relayed Al- Khatib’s stance without referring to Ibn Abi Hatim’s book. However, his treatment of Muhammad bin Amr bin Alqamah indicates his knowledge that the hadith of the truthful person is considered good on its own, as affirmed by As- Suyuti. Ibn Hajar’s endorsement of the hadith of the truthful person lacks a specific terminology for approximation, as evidenced by his treatment of the biographies of Asim bin Abi An- Najud and Abdullah bin Ubayy Ad- Dayli, and his definition of “hasan” in its own right. Thus, it is concluded that the status of the hadith of the truthful person is good on its own, not weak as suggested by Mahmoud At-Tahan and Nour Al-Din Ater. And the research relied on tracking and analysis.

Bu araştırma, hadis ilminin bir dalını oluşturan, yani muhaddisler arasındaki eleştiri (cerh) ve onay (ta’dîl) kavramlarını içermektedir. Bu, hadis alimleri arasında tanımlanan teknik terimleri kullanmaktadır. Bu terimlerin dikkatlice ele alınması, uygulamalarda karışıklığı önlemek için esastır. (Saduq) doğru terimi, onay bağlamında, Mahmud At- Tahan ve Nour Al- Din Ater tarafından, standart referanstan net bir onayın eksikliği iddiasıyla zayıf olarak değerlendirilmektedir, Al- Khatib ve Ibn As- Salah tarafından iletilen. Al- Khatib’in bunu, İbn Abi Hatim’den naklederek, üç farklı durumda (cerh ve ta’dîl) sıralarını belirttiği bilinmektedir. İlk iki durumda ayrıntılı bilgiler sunarken, üçüncü durumda genel bir bakış açısı sunmuştur. Ancak Al- Khatib, üçüncü durumdan yararlanarak ilk ikisini göz ardı etti. (Saduq) tanımının kısıtlı meseleyi ilgilendiren itirazını vurgulayarak (Saduq) tanımının sınırsız bir açıklamasına dayanan itiraza vurgu yaptı. Üçüncü durumda, Al – Khatib, birine (Saduq) denildiğinde ve onun hadisleri kaydettiği ve incelediği biliniyorsa, Onun hatalarının derecesini değerlendirmemiz gerektiğini ifade etmeye çalıştı- bunların çok mu yoksa az mı olduğunu. Eğer çoklarsa, onun hadislerine güvenilmemelidir, azlarsa, o zaman hadisine güvenilebilir. İbn As- Salah için, o, Al- Khatib’in durumunu İbn Abi Hatim’in kitabına başvurmadan aktardı. Ancak, Muhammed bin Amr bin Alqamah’a olan yaklaşımı, onun, (Saduq) kişisinin hadisinin kendi başına iyi olduğunu gerçeğini gösterir, ki bu da As-Suyuti tarafından onaylanmıştır. İbn Hacer’in (Saduq) kişisinin hadisine yönelik desteği, yaklaşma için belirli bir terime sahip değildir, bu, Asim bin Abi An – Najud ve Abdullah bin Ubayy Ad- Dayli’nin biyografilerinin işlenmesi ve (Hasan)ın kendi başına tanımlanması gibi durumlarında görülebilir. Dolayısıyla, (Saduq) kişisinin hadisinin durumu, Mahmud At- Tahan ve Nour Al-Din Ater’in öne sürdüğü gibi zayıf değil, kendi başına Hasan zatıdır. Araştırma izleme ve analize dayanıyordu.
ISSN: 2709-2097

عناصر مشابهة


© 2024 المنظومة. جميع الحقوق محفوظة.